लकडाउनको एकसाठ्ठीऔँ दिन

जेठ १० गते, शनिवार

२०७७

आज ५ः४५ मा आँखा खुले ।रेडियो खोलेपछि बसेर कायाकैरन सुनिएन । सात बजे उठेर नित्यकर्म गरियो । अनि नुहाइ धुवाइतर्फ लागियो धेरै दिनपछि । आज जेठ १० गते, शनिबार अनि छोरीको जन्मदिन पनि । आजबाट छोरी ५ वर्ष पुुगेर ६ मा लागिन् । विगतका वर्षमा अल्लि उल्लाहसपूर्व तवारले जन्मदिन मनाइन्थ्यो । यस वर्ष वातावरण असहज भएकाले त्यस्तो केही योजना बनाएका छैनौँ । नुहाइ धुवाइपछि छोरीलाई उठाइ नुहाउन अनुरोध गर्यौँ । 

बसुन्धराले नुहाइदिइन् । मैले चियाको तरखर गरेँ । नुहाएपछि छोरीले आमासँगै पूजा गरिन् । अनि हामीले उनलाई टीका लगाई आर्शिवाद दियौँ । टीकाभन्दा दक्षिणा पाएर छोरी मख्ख । उफ्रिँदै दक्षिणा लगेर आफ्नो पर्समा राखिन् । कति राम्रो बानी । हामी सानोमा विशेषतः दशैमा दक्षिणा पाउँदा कतिखेर खर्च गरौँ, मिठाइ खाउँ हुन्थ्यो । छोरीका साथीहरु मोटु र मायरा पनि उनीसँगै खुसी थिए । आज छोरीको गृहकार्य  गर्ने नियमित कार्य अवरुद्ध भयो । १०ः१५ बजेतिर खाना खायौँ, सामान्य खाना । दिउसो सामान्य रह्यो । मैले विभिन्न अनलाइन प्लेटफर्महरुमार्फत सिक्ने कार्यहरु जारी राखेँ । छोरी खेल्न व्यस्त । बसुन्धरा कृष्ण धरावासीकाो राधासँगै व्यस्त । बेलाबेलामा फेसबुकमा पनि आँखा गइरहेका थिए । छोरीको जन्मदिनको शुभकामना हेर्न । साँझ पख पनि केही त्यस्तो रमझम भएन । सामान्य खानपिन भयोे । छोरीको केकाको अनुरोधलाई लकडाउन खुलेपछि बाबुछोरी नै गएर  किन्ने ससर्तमा साम्य पारियो ।